A. Ezechiel 35- 37.
Zoals met alle dingen in de Bijbel kijken we naar de context om te te zien of dit aanwijzingen geeft.
Als we dan in de allereerste plaats kijken naar de grotere context van het boek van Ezechiel en de tijd waarin dat zichzelf afspeelt zien we het volgende:
Eze 1:1 In het dertigste jaar, in de vierde maand, op den vijfden derzelve maand, als ik in het midden der weggevoerden was bij de rivier Chebar, zo geschiedde het, dat de hemelen werden geopend, en ik gezichten Gods zag.
Eze 33:21 En het geschiedde in het twaalfde jaar onzer gevankelijke wegvoering, in de tiende maand, op den vijfden der maand, dat er een tot mij kwam, die van Jeruzalem ontkomen was, zeggende: De stad is geslagen.
Eze 40:1 In het vijf en twintigste jaar onzer gevankelijke wegvoering, in het begin des jaars, op den tienden der maand, in het veertiende jaar, nadat de stad geslagen was; even op dienzelfden dag, was de hand des HEEREN op mij, en Hij bracht mij derwaarts.
Deze drie teksten geven aan dat de tijd in welke Ezechiel profeteerde was gedurende de wegvoering. Al deze teksten geven aan dat het zichzelf afspeelt tijdens de gevangenschap van het volk van Israel.
De Israelieten waren weggevoerd uit Israel. Dit als een resultaat van hun zonde.
God had dit voorspelt:
Deu 28:64 En de HEERE zal u verstrooien onder alle volken, van het ene einde der aarde tot aan het andere einde der aarde; en aldaar zult gij andere goden dienen, die gij niet gekend hebt, noch uw vaders, hout en steen.
Deu 28:65 Daartoe zult gij onder dezelve volken niet stil zijn, en uw voetzool zal geen rust hebben; want de HEERE zal u aldaar een bevend hart geven, en bezwijking der ogen, en mattigheid der ziel.
Deu 28:66 En uw leven zal tegenover u hangen; en gij zult nacht en dag schrikken, en gij zult van uw leven niet zeker zijn.
Deu 28:67 Des morgens zult gij zeggen: Och, dat het avond ware; en des avonds zult gij zeggen: Och, dat het morgen ware; vermits den schrik uws harten, waarmede gij zult verschrikt zijn, en vermits het gezicht uwer ogen, dat gij zien zult.
Deu 28:68 En de HEERE zal u naar Egypte doen wederkeren in schepen, door een weg, waarvan ik u gezegd heb: Gij zult dien niet meer zien; en aldaar zult gij u aan uw vijanden willen verkopen tot dienstknechten en tot dienstmaagden; maar er zal geen koper zijn.
En de HEERE zal u verstrooien onder alle volken, van het ene einde der aarde tot aan het andere einde der aarde; |
God heeft geprofeteerd door Mozes dat als het volk van Israel Hem niet zou gehoorzamen dat ze weggevoerd zouden worden.
Dit is precies datgene dat gebeurd is. En dat is ook dan het tijdselement waarin dit boek is geschreven.
Ook de hoofdstukken die we willen overdenken vallen in datzelfde tijdselement. Laat ons dat meenemen als de de betekenis zoeken van de verzen uit die hoofdstukken.
B. Deut. 30
Verder lezen we ook in Deut. 30 dat God het volk zou laten terugkomen vanuit hun ballingschap,
(Deut. 30: 1- 10)
God heeft daar beloofd dat als de Israelieten zichzelf zouden bekeren dat hij hen terug zou brengen in het land. (v. 2, 10)
Deut 30:2 En gij zult u bekeren tot den HEERE, uw God, en Zijner stem gehoorzaam zijn, naar alles, wat ik u heden gebiede, gij en uw kinderen, met uw ganse hart en met uw ganse ziel.
God zou hen terugbrengen, hij zou hen opnieuw brengen in het land vloeiende van melk en honing.
God zou hen besnijden ( de ware besnijdenis van het hart) en hij zou hen zegenen boven alles.
Het eerste gedeelte van dit hoofdstuk (1-10) staat in het teken van de terugkomst uit ballingschap. Iets dat we ook daadwerkelijk zien gebeuren in de geschiedenis van het volk van Israel.
Het eerste gedeelte van dit hoofdstuk (1-10) staat in het teken van de terugkomst uit ballingschap. Een wezenlijke gebeurtenis voor het overblijfsel van het volk van Israel. |
Dit is het centrale thema van deze verzen. Ze zouden weggevoerd worden, maar ze zouden weer terugkomen in het land en ze zouden welvarend zijn.
Dit zien we dan ook voltrokken worden als we de boeken Ezra en Nehemia lezen. Deze boeken gaan over de terugkomst van het overblijfsel in naar het land van Israel.
Als we hoofdstuk 35 erin betrekken zien we iets opmerkelijks.
Als we beiden hoofdstukken (35, 36) lezen zien we dat er een contrast word gemaakt tussen Edom en Israel, we mogen ook lezen Esau en Jacob.
Hier vinden we ook gedeeltelijk de betekenis van de woorden uit Exodus dat God Esau gehaat had en dat Jacob geliefd was. Dit ging niet zozeer over hen als persoon maar Gods verkiezing van Israel over Edom.
In hoofdstuk 35 lezen we dat het land van Seir getroffen zou worden door de hand van God.
Eze 35:3 En zeg tot hetzelve: Alzo zegt de Heere HEERE: Zie, Ik wil aan u, o gebergte Seir! en Ik zal Mijn hand tegen u uitstrekken, en zal u stellen tot een verwoesting en een strik.
Seir staat symbool voor Edom. Seir was één van de twee belangrijkste steden van Edom. Seir was de naam van een bergrug (v. 7), vanwege deze lokatie, waardoor de Edomieten dachten dat ze nooit konden veroverd worden, maar wie is er sterker dan de Here zelf.
Zie ook het boek van Obadja, dit boek schrijft over de verwoesting van Edom. Dit zou over dit volk komen.
Verder zien we ook de redenen waarom God dit volk zou gaan verwoesten: (v. 5)
A. Omdat zij een eeuwige vijandschap hadden gekoesterd tegen Israel.
B. Omdat zij de Israelieten hadden overgeleverd aan het zwaard.
Het zou een totale verwoesting worden:
Eze 35:9 Tot eeuwige verwoestingen zal Ik u stellen, en uw steden zullen niet bewoond worden;
alzo zult gij weten, dat Ik de HEERE ben.
De Edomieten dachten dat ze beide volken en beide landen (10, 11) zouden kunnen veroveren.
Maar God was daar om dit te behoeden. (De beschrijving "beide" staat voor Juda en Israel. Na het koningschap van Salomo werd het land van Israel verdeeld)
Als we dit alles vergelijken met de woorden uit hoofdstuk 36 zien we dat het overblijfsel gezegend zou worden met een terugkeer naar het land.
Vers 8-10:
Eze 36:8 Maar gij, o bergen Israels! gij zult weder uw takken geven, en uw vrucht voor Mijn volk Israel dragen, want zij naderen te komen.
Eze 36:9 Want ziet, Ik ben bij u, en Ik zal u aanzien, en gij zult gebouwd en bezaaid worden.
Eze 36:10 En Ik zal mensen op u vermenigvuldigen, het ganse huis Israels, ja, dat geheel; en de steden zullen bewoond, en de eenzame plaatsen bebouwd worden.
Eze 36:11 Ja, Ik zal mensen en beesten op u vermenigvuldigen, en zij zullen vermenigvuldigd worden en vruchtbaar zijn; en Ik zal u doen bewonen, als in uw vorige tijden, ja, Ik zal het beter maken dan in uw beginselen; en gij zult weten, dat Ik de HEERE ben.
Vers 28:
Eze 36:28 En gij zult wonen in het land, dat Ik uw vaderen gegeven heb, en gij zult Mij tot een volk zijn, en Ik zal u tot een God zijn.
Dit alles laat ons zien dat Edom totaal verwoest zou worden en het overblijfsel zou terugkeren naar het land van Israel om daar te wonen. Te wonen als voorheen. Dit is de belofte van God die Hij geeft door Ezechiel Zijn profeet.
Dit alles laat ons zien dat Edom totaal verwoest zou worden en het overblijfsel zou terugkeren naar het land van Israel om daar te wonen. Te wonen als voorheen. |
De grote God en Vader zou dit alles teweegbrengen. En dit alles tot Zijn glorie en eer.
Zijn heilige naam was geschonden, maar dit alles zou hersteld worden als de volken rondom zouden zien dat God Zijn eigen volk terugbracht in het land. Ze zouden verstomd wezen.
Het volk en God zouden weer samen zijn. Samen in gemeenschap met Hem, die het leven is.
In hoofdstuk 36 vinden we een aantal belangrijke dingen.
In vers 35 van dit hoofdstuk zien we de woorden:
Eze 36:35 En zij zullen zeggen: Dit land, dat verwoest was, is geworden als een hof van Eden; en de eenzame, en de verwoeste en verstoorde steden zijn vast en bewoond.
Ezechiel profeteerde dat het ze weer zouden terugkeren vanuit hun ballingschap en dat het land van Israel weer zou worden als Eden.
De vergelijking word hier gemaakt met de hof van Eden zoals God deze gemaakt had in het begin (Gen. 2)
Dit alles was gebaseerd op de bekering van het volk:
Eze 36:31 Dan zult gij gedenken aan uw boze wegen en uw handelingen, die niet goed waren; en gij zult een walging van u zelf hebben over uw ongerechtigheden en over uw gruwelen.
Eze 36:22 Daarom zeg tot het huis Israels: Zo zegt de Heere HEERE: Ik doe het niet om uwentwil, gij huis Israels! maar om Mijn heiligen Naam, dien gijlieden ontheiligd hebt onder de heidenen, waarhenen gij gekomen zijt.
En dit alles zou zijn tot glorie en eer van de naam van God, de God van Israel. Alles omwille de grote beloften die Hij gemaakt had voor dit volk. (zie hier ook de connectie met Deut. 30)
Eze 36:24 Want Ik zal u uit de heidenen halen, en zal u uit al de landen vergaderen; en Ik zal u in uw land brengen.
Eze 36:25 Dan zal Ik rein water op u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinigheden en van al uw drekgoden zal Ik u reinigen.
Hier lezen we ook dat er een vervulling zou zijn van wat er in Deut. 30 staat geschreven. God zou hen terugbrengen in het land. Alles zou rein worden.
Alles zou anders worden.
En dit gebeurde toen onder Nehemia en Ezra het overblijfsel terugkeerde naar het land van Israel.
In hoofdstuk 36 hebben we gezien dat God het overblijfsel een nieuw hart zou geven. De Geest zou in hun binnenste gegeven worden. (36: 26- 28) Er word daar gesproken over een vernieuwing, een vernieuwing die van God uit zou gaan, gebaseerd op hun terugkeer naar de God van alle goden. (Deut 30: 1- 10)
Als we kijken naar dit hoofdstuk kunnen we dit onder verdelen in twee stukken:
A. 1- 14. De beloften aan Israel over hun levendmaking.
B. 15- 28 Het samen brengen van Israel onder koning David.
De hand van Jehovah was op de profeet om hem te laten zien dat er een opwekking zou komen over de mensen van Israel, die zou zijn als een opwekking van de dood.
De mensen van Israel waren weggevoerd en in het laaste hoofdstuk zien we hun beschrijving als dood. (36: 26) Er moest een vernieuwing plaatsvinden.
Een vernieuwing die alleen God kon bewerken.
Jehovah liet hem een vallei zien met dode beenderen, de beenderen kwamen samen, ze kwamen tot leven. De Here liet toen zien op wie dat betrekking had:
Eze 37:11 Toen zeide Hij tot mij: Mensenkind! deze beenderen zijn het ganse huis Israels; ziet, zij zeggen: Onze beenderen zijn verdord, en onze verwachting is verloren, wij zijn afgesneden.
Hier zien we dan dat God een duidelijk beeld geeft over wie dit gaat.
Het ging over het volk van Israel wat toen in ballingschap was in vreemde landen.
Ze zouden weer tot leven komen en terug worden gebracht naar het land. De vervulling van wat er beschreven staat in Deut. 30: 1- 10
In vers 11- 14 lezen we hoe God de Geest in hen zou geven en hun terug zou brengen naar het land. God zou hen opnieuw doen wonen in het land. Jehovah sprak over hun terugkeer naar het land van Israel, uit het land van Babylon. Dit is volbracht, we lezen dit in Ezra en Nehemia.
Deze verzen hebben twee elementen.
A. Een onmiddelijke zegen voor het volk van Israel.
B. Een toekomst-zegen voor alle mensen onder koning David.
A. Een onmiddelijke zegen voor het volk van Israel.
In de verzen 15- 23 lezen we dat God de twee volken, Juda en Efraim, één zou maken en brengen in het land van Israel.
Eze 37:21 Spreek dan tot hen: Zo zegt de Heere HEERE: Ziet, Ik zal de kinderen Israels halen uit het midden der heidenen, waarhenen zij getogen zijn, en zal ze vergaderen van rondom, en brengen hen in hun land;
Eze 37:22 En Ik zal ze maken tot een enig volk in het land, op de bergen Israels; en zij zullen allen te zamen een enigen Koning tot koning hebben; en zij zullen niet meer tot twee volken zijn, noch voortaan meer in twee koninkrijken verdeeld zijn.
Hier zien we dan dat God beide, Juda en Efraim, zou terugbrengen in het land als één.
Dit voor het volk van Israel.
B. Een toekomst-zegen voor alle mensen onder koning David.
Als we naar dit tweede stuk kijken zien we dat dit alles een tweede betekenis krijgt.
Er word hier gesproken dat dit volk dat één geworden is een koning zou krijgen en dat wel in koning David.
Dit is erg interessant omdat het volk niet een tweede keer een koning David gekregen heeft. Deze woorden vinden hun vervulling in Christus. Als we dan kijken naar het nieuwe Testament zien we dat dit vervuld word in Christus.
Dus deze woorden krijgen een tweede betekenis. Dat deze woorden hun vervulling vinden in Christus, in de gemeente van het nieuwe Testament is duidelijk.
Dus deze woorden krijgen een tweede betekenis. Dat deze woorden hun vervulling vinden in Christus, in de gemeente van het nieuwe Testament is duidelijk. |
In Handelingen 2 zien we dat de Apostelen het koningschap van Christus meten aan beloften uit het oude verbond die betrekking hadden op koning David.
Handl. 2:29 Gij mannen broeders, het is mij geoorloofd vrij uit tot u te spreken van den patriarch David, dat hij beide gestorven en begraven is, en zijn graf is onder ons tot op dezen dag.
Handl. 2:30 Alzo hij dan een profeet was, en wist, dat God hem met ede gezworen had, dat hij uit de vrucht zijner lenden, zoveel het vlees aangaat, den Christus verwekken zou, om Hem op zijn troon te zetten;Handl. 2:31 Zo heeft hij, dit voorziende, gesproken van de opstanding van Christus, dat Zijn ziel niet is verlaten in de hel, noch Zijn vlees verderving heeft gezien.
Handl. 2:32 Dezen Jezus heeft God opgewekt; waarvan wij allen getuigen zijn.
We lezen hier dat David gestorven was, maar uit de "vrucht van zijn lenden" den Christus verwekken zou die op zijn troon zou zitten.
Hier zien we dan de vervulling van de profetie uit Ezechiel.
Christus is de koning David die door Ezechiel beschreven word. Ezechiel mocht in de toekomst zien en de gemeente van het nieuwe verbond zien waar een ieder in één lichaam gebracht zou worden onder één koning. Koning Christus.
Verder lezen we in:
Handl. 13:32 En wij verkondigen u de belofte, die tot de vaderen geschied is, dat namelijk God dezelve vervuld heeft aan ons, hun kinderen, als Hij Jezus verwekt heeft.
God heeft de belofte, die aan de vaderen geschied was, vervuld toen Jezus uit de doden is opgewekt. Hier word specifiek de belofte genoemd die gegeven is aan de vaderen.
We zien hier de vervulling van de woorden uit Gen. 15 dat God alle natien zou zegenen door het zaad van Abraham en de brief aan Galaten geeft aan dat Christus dit zaad is. Dit alles is heel belangrijk.
We zien hier de vervulling van de woorden uit Gen. 15 dat God alle natien zou zegenen door het zaad van Abraham en de brief aan Galaten geeft aan dat Christus dit zaad is. |
Handl. 13:33 Gelijk ook in den tweeden psalm geschreven staat: Gij zijt Mijn Zoon, heden heb Ik U gegenereerd.
Handl. 13:34 En dat Hij Hem uit de doden heeft opgewekt, alzo dat Hij niet meer zal tot verderving keren, heeft Hij aldus gezegd: Ik zal ulieden de weldadigheden Davids geven, die getrouw zijn;
Handl. 13:35 Waarom hij ook in een anderen psalm zegt: Gij zult Uw Heilige niet over geven, om verderving te zien.
Handl. 13:36 Want David, als hij in zijn tijd den raad Gods gediend had, is ontslapen, en is bij zijn vaderen gelegd; en heeft wel verderving gezien;
Hier zien we dan ook de connectie tussen Christus en David.
God, de Vader zou een koning oprichten, God zou de weldadigheden van David geven. Weldadigheden die getrouw waren.
Met deze woorden zien we ook de woorden bevestigd in Jerusalem gesproken.
Handl. 15:15 En hiermede stemmen overeen de woorden der profeten, gelijk geschreven is:
Handl. 15:16 Na dezen zal Ik wederkeren, en weder opbouwen de tabernakel van David, die vervallen is, en hetgeen daarvan verbroken is, weder opbouwen, en Ik zal denzelven weder oprichten.
Handl. 15:17 Opdat de overblijvende mensen den Heere zoeken, en al de heidenen, over welken Mijn Naam aangeroepen is, spreekt de Heere, Die dit alles doet.
Hier in Handelingen 15 zien we ook dat de Apostelen spraken over de vervulling van de beloften Davids door Amos gesproken. (Amos 9: 11, 12)
Deze beloften waren in vervulling gegaan toen de gemeente gesticht is op de Pinksterdag.De gemeente waar de Jood en Heiden één zouden zijn in één lichaam. (Efeze 2: 14- 22)
De gebeurtenissen van Handelingen 2 en 15 passen in het patroon van de beloften gegeven in het oude Testament die spreken over de vervallen hut van David en de troon van David.
Lang voordat de gemeente werd gesticht waren de beloften gegeven. De gemeente, zoals die in de Bijbel tot ons komt, gesticht op de Pinksterdag is de vervulling van deze beloften gegeven in Ezechiel 35- 37.
Sommige groeperingen willen deze woorden uit Ezechiel 35- 37 toepassen op een koninkrijk dat nog zou moeten komen in de toekomst, als Christus in Jerusalem op een letterlijke troon zou zitten. Niets van dit kunnen we terug-vinden in de Bijbel.
Copyright © 2019 Gert-Jan van Zanten · Webdesign by BinR
All Rights Reserved · webbijbel.nl
Hosted by 
